Sucre, la paz en de pampa's!

 Na potosi zijn we naar sucre gegaan. Dit was gelukkig maar 3 uurtjes, heel wat anders dan de busreizen die we tot nu toe hebben gehad. Sucre schijnt 1 van de mooiste steden van bolivia te zijn, het wordt ook wel de witte stad genoemd, dus we waren heel benieuwd. de busreis was al een hele beleving opzich, want halverwege gingen we langs een tol poortje en daar stonden allemaal vrouwen met eten en drinken en zij reikten het eten aan in de hoop dat de toeristen het aan zouden pakken en zo zouden zij weer wat verdiend hebben. Maar wij zijn nogal voorzichtig met wat we eten, dus hier waagden wij ons niet aan. Maar het was wel bijzonder om te zien hoe ze massaal met zn allen op de bus af kwamen rennen. Eenmaal aangekomen in sucre gingen we opzoek naar een hostel. We hadden een mooie gevonden en de kamer was prima en het hostel had zelfs verschillende binnenplaatsjes waar je lekker buiten kan zitten, ook was er een balkon. Het nadelige aan het hostel was dat de eigenaren echt totaal niet aardig en behulpzaam waren. Die avond hadden we zelfs ruzie met hen, want na een tijd onze kleding niet gewassen te hebben werd dat nu toch wel weer een keer tijd. En aangezien we van andere meisjes uit het hostel hadden gehoord dat je je kleding niet via het hostel moet laten wassen, omdat je dan kleding kwijt raakt, gingen wij in de stad opzoek naar een wasserette. Gelukkig was er 1 dichtbij en daar moesten we in ons spaans duidelijk maken dat we de kleding alleen wilde laten wassen en geen Droger, maar dit ging goed. Na 1,5u konden we het ophalen en daarna gingen we het dus uithangen in het hostel. Omdat we zoveel hadden leek het ons handig om dit buiten op te hangen op zo'n binnenplaatsje. Natuurlijk hadden we eerst wel gekeken of de lijm niet in de weg ging voor een ingang ofzo, maar in het hostel was het ook totaal niet druk, dus niemand kon er echt last van hebben. Hierna gingen we ergens lekker eten, wat echt heerlijk was. Lekker voorafje met nachos en guacamole en stokbroodjes met kaas. Daarna het hoofdgerecht met een wijntje erbij. Als nagerecht wilden we eigenlijk nog een ijsje dus gingen we hier op straat naar opzoek, helaas was niet veel meer open en hadden we geen ijsje. Toen we bij het hostel kwamen was de deur al dicht, huh dachten wij hoe kan dit nouw want het was nog niet eens heel laat. Maar gelukkig was er een bel, dus die maar proberen. De eerste 5 min kwam er niemand en we hoorden ook niks dus dan nog maar een keer bellen. En ja hoor er werd open gedaan, maar niet echt op een vriendelijke manier, eigenlijk vrij asociaal, want wij kregen de wind van voren. Of we niet zo vaak en hard wilden bellen, want hij was onderweg. Ja sorry hoor, maar het duurde toch best lang en hij had ons van te voren ook wel kunnen vertellen dat de duur na een bepaalde tijd dicht gaat. Maar nee daar is hij niet sociaal genoeg voor. Daarna nog weer wat moois, want toen we naar onze kamer liepen kwamen we alleen een lege waslijn tegen zonder kleren. Oké nu wordt die
Helemaal mooi dacht ik, ook nog onze kleren inpikken zonder iets te zeggen. Dus wij 1 voor 1 naar de receptie om te vragen waar se kleren dan waren, nouw die hadden zij, want het was dus verboden om kleding in openbare ruimtes te hangen en hij vertelde mij dat dat in andere hostels ook niet mag. Gaat hij mij even vertellen hoe het bij andere hostels gaat, nouw dat viel dus niet goed bij mij, want in salta mocht dat wel en we hebben er nog nooit problemen mee gehad, ja toen wist hij ook even niks meer te zeggen, maar de kleding zat achter een slot ofzo en daar kon hij pas morgenvroeg bij.. Nouw dat was dus ruzie met de receptionist. Want die middag wilde ik het wachtwoord van wifi weten en toen deed hij ook al zo onverschillig. Heel gek, want je bent een hostel dus dan moet je het juist hebben van de mond op mond reclame, maar op deze manier verliest hij veel klanten. Ach ja zo toch ook weer een ervaring rijker.Sucre zelf is een heel rustgevende stad en erg mooi, een mooi plein en inderdaad zijn veel gebouwen wit. S avonds kwamen we ook nog een markt tegen en ze verkopen ook echt vanalles op zo'n markt. Daar hebben we toen ons langverwachte ijsje gekocht, een magnum! Heerlijk :) ook hebben we wat souvenirs aankopen gedaan, want we wilden allebei wel zo'n mooie boliviaanse trui. De laatste dag zijn we naar een punt gelopen waar we een mooi uitzicht over de stad hadden, hier hebben we heerlijk op het terras in een ligstoel gezeten met het zonnetje en een lekker koud drankje.
Voor degene die geïnteresseerd zijn hoe alle steden er in bolivia eigenlijk uitzien die wij bezoeken, kan je ook naar uitzending gemist gaan en daar het programma 3 op reis bekijken met chris zegers in bolivia.Daarna gingen we verder naar la paz, eerst maar even busticket regelen. het gekke is dat in de lonely planet (onze reisbijbel) staat dat je in bolivia beter niet se nachtbus kan nemen, omdat de chauffeur dan misschien dronken is of slaapt. Dus wij waren opzoek naar een ticket voor overdag, maar waar we dus achter kwamen is dat ze alleen maar tickets voor s nachts hebben dus je kan niet eens overdag reizen. Nouwja dan maar de nachtbus en op hoop van zege!Maar dit ging gelukkig allemaal goed hoor, alleen was ik wel helemaal bevroren toen we in la paz aankwamen. Wat was het belachelijk koud in die bus en ik had nog wel bijna al mijn kleren aan: thermo ondergoed, dikke jogging broek, meerdere vesten, fleece vest, wind jack, fleece kleed en dikke sokken met bergschoenen aan. dus koud kon ik het niet krijgen dacht ik, nouw mooi wel dus! Die nacht heb ik dus ook geen oog dicht gedaan en het was de meest verschrikkelijk busrit die ik tot nu toe heb meegemaakt.Toen we in la paz waren, maar meteen opzoek naar een hostel. Dacht ik daar even lekker te kunnen douchen, nou dat ging dus ook even anders. We hadden een heel mooi appartementje gekregen voor ons 2en, want we waren van plan wel 4 nachten te blijven. Wat een luxe zelfs 2 douches! Dus ik meteen onder de douche, helaas Geen warm water en dat had ik nu wel echt nodig, want ik was bevroren. Maar gelukkig was daar de 2e douche, dus dan daar maar onder. Deze was wel iets kleiner en ouder, maarja als er warm water is vind ik alles best. Ja warm water was er wel een beetje, maar ik kreeg hier ook een schok! De 1e keer had ik het nog niet meteen door, maar de 2e keer zag ik de lichtflits in de spiegel. Toen was het helemaal klaar voor mij! Ze hebben hier dus elektrische douches, waar je se draden ziet hangen en als je dat aanraakt krijg je een schok en als preventie moet je dan maar rubberen slippers dragen, dat staat ook in de lonely planet. in nederland was deze constructie sowieso verboden geweest. Gelukkig konden we naar een andere kamer, waar wel warm water was, maar nog steeds een elektrische douche. Hier was ik nu wel een beetje bang voor geworden, maar gelukkig heb ik hier geen schok gekregen. Het nadeel was dat we maar 1 nacht op deze kamer konden blijven, dus de volgende dag moesten we opzoek naar een ander hostel. Allebei waren we echt helemaal kapot van de nachtbus, dus deze dag hebben we niet veel gedaan. alleen een reservering voor een hostel gemaakt. De volgende dag wilden we daar heen, maar helaas was Esther ziek geworden (de bekende reizigersziekte waar elke reiziger wel een keer te maken mee krijgt) dus de tocht naar het hostel was nog wel even afzien, want la paz ligt ook nog hoog dus daarvan ben je ook al snel buiten adem. Aangekomen bij het hostel vertelden ze mij dat ze geen Kamers meer hadden, huh hoe kan dat nou?! We hadden nog wel gereserveerd..... tjah niks aan te doen dan maar door naar een ander hostel, het voordeel was dat deze een stuk goedkoper was. De komende dagen is Esther uit gaan zieken en ben ik een beetje wat straatjes van la paz gaan bekijken en heb ik aardig veel souvenirs gekocht. Iets te veel, want ze passen niet echt meer in mijn backpack,, handig ;) na een paar dagen kende ik de straatjes uit mijn hoofd en had ik het idee dat de mensen mij ook wel kenden. La paz was ik ondertussen wel een beetje zat. Gelukkig was Esther na een paar dagen weer opgeknapt en wilden we een tour boeken: de death road en een jungle tour. Wat bleek er nu aan de hand te zijn er waren stakingen, dus de death road konden we niet doen want daar blokkeerden ze de weg. De mijners waren in opstand gekomen. Oké dan maar eerst de jungle tour (of eigenlijk heet het de pampa). Daar gingen we met het vliegtuig heen en zouden dan 2 nachten in het stadje verblijven en 2 nachten op een lodge in de pampas. Dit dus geboekt voor de volgende dag en allebei hadden we er erg veel zin in, want la paz kenden we onderhand nu ook wel. Alleen vond ik het toch wel een beetje spannend dat er zoveel malaria in de pampas was, omdat als er maar 1 mug is, ik altijd gestoken wordt, maakt niet uit wat ik smeer of draag, ze prikken toch. Maar gelukkig hebben we dan altijd nog de malaria tabletten. hiermee waren we dus ook beginnen met slikken.Laat het ons nou even niet meezitten, Want de volgende dag hadden we keurig onze tassen ingepakt en waren we klaar voor vertrek. Wat voelden onze backpacken ligt aan, heerlijk! :) want tijdens de vlucht mocht je in totaal maar 20 kilo pp mee en wij hadden natuurlijk wel meer, dus wat we niet nodig hadden hebben we achtergelaten bij de tour operator en deze konden we dan na de pampas daar weer ophalen.Stond er die ochtend een mannetje van de tour organisatie bij ons hostel, kwam hij even vertellen dat de club t vandaag niet doorging, want het had te hard geregend in rurrenabaque (de pampa) dus de landingsbaan was onder water. Ja hoor dat kon er ook nog wel weer bij, weer een dag langer in la paz! Oké wat gaan we deze dag dan doen? Want de vlucht werd verplaatst naar de volgende dag. allebei hadden we wel zin om naar het zwembad te gaan, maarja waar vind je die zo middenin het centrum van la paz. Dus opzoek naar een luxe hotel en kijken of ze daar een zwembad hebben en evt een sauna en als het even kan massages. Wat bleek, er was een hotel heel dicht in de buurt die dit allemaal had! :) voor ons dus een verwen dagje! Eerst hebben we genoten van een heerlijke lunche met een lekker vers sapje. Hier vertrouwden we het eten wel, want je ziet meteen dat dit een 5 sterren hotel is, alles zo netjes en chique. wel een beetje tegenstrijdig, want als je dan uit het raam keek zag je het arme bolivia, en dat had je niet echt door als je binnenin het hotel was. Daarna hebben we gezwommen, genoten van de saunas (ja er waren er
Zelfs 2) en er was ook nog een jaccuzi. Daarna hadden we een massage geboekt. Voor ons was het allebei de eerste keer dat we een massage kregen, dus we waren heel benieuwd. Er was 1 vrouw en 1 man die de massages gaf, we hadden geloot wie bij de vrouw moest en helaas had ik verloren en moest ik bij de man. Maar hij gedroeg zich heel professioneel, dus dat was prima. Pff af en toe masseerde hij best wel hard, maar ik mocht aangeven als het te hard was, maar na een tijdje wende ik er aan en waren al mijn spieren ontspannen. Daarna voelden we ons beiden herboren. Dit dagje heeft ons echt goed gedaan. Alleen toen we weer terug wilden naar ons hostel, was er nu ook een staking in de stad. Gelukkig niet de kant waar wij heen moesten, maar die mijners blijven dus wel bezig met de boel vastzetten. In een restaurantje hadden we op tv beelden gezien van de opstanden, dit zag er best heftig uit. 3 bussen in de brand en de me was er ook aan te pas gekomen.Gelukkig ging de volgende dag de vlucht wel door, alleen 1.5u vertraging, maar daar teken ik voor. Ik had niet verwacht dat ik de vlucht niet zo fijn zou vinden, want tot nu toe had ik nog nergens last van gehad tijdens het reizen met de bussen of in het vliegtuig. Maar dit was maar een heel klein vliegtuigje waar maar 19 mensen inkonden met elk een plek aan het raam. Door de turbulentie voelde je alles en werd je best een beetje door elkaar geschud. Ik was blij dat we geland waren en gelukkig heb ik altijd mijn nederlandse dropjes nog Want deze helpen dan wel. Wat een verschil qua temperatuur, hier was het ongeveer 30 à 35 graden. Terwijl het in la paz rond de 20 graden was. Dus dat was lekker zweten nu. Met een busje werden we naar het centrum gebracht. Meteen al een heel andere natuur, zoveel groen en kleine huisjes. Wel een mooi gezicht en even totaal wat anders. Daarna gingen we opzoek naar een hostel, we hadden een erg mooie gevonden. Je had een hele grote lounge ruimte met kussens en hangmatten en uitzicht op de rivier. Echt vakantie dit! Dus maar meteen met een boek in de hangmat gaan liggen. Daarna hebben we een beetje in het dorpje rondgelopen en we kwamen terug met een heerlijke meloen, voor ongeveer 50 cent, ook echt geen geld! S avonds zijn we maar veilig aan de pizza gegaan, want we weten tegenwoordig haast niet meer wat je nu wel en niet kan eten, maar pizza is meestal wel veilig, want dan gaat alles tenminste van te voren eerst in de oven. De volgende dag hadden we een heerlijk fruit ontbijt met bananen en meloen. We hadden een goed restaurantje gevonden waar ze super lekkere bananen hebben, de eigenaar wilde er niet eens geld voor hebben we mochten ze zo meenemen. Dat is wel zo in bolivia, de meeste mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam. Toen ging ons pampa avontuur van start. de komende 3 dagen zouden we de tour samen doen met 2 australische jongens en 4 israëlische mensen. De eerste 3u moesten we in een jeep doorbrengen, dit was een aardig hobbelige weg van zand met stenen dus je Schudde lekker heen en weer. Onderweg kwamen we nog een aligator tegen in het water en een struisvogel. Voor onze chauffeur was het ook eeb hele rit, want hij was vilgrns mij nog niet helemaal wakker, want af en toe vielen zijn ogen half dicht. Na een tijdje had hij hier zelf ook genoeg van en gooide hij een fles water over zich heen in de hoop dst hij zo wakkee zou blijven, of worden ;) Daarna werd de jeep vervangen voor een boot en duurde het nog 3u voor we bij de lodge aankwamen. Deze tocht er naar toe was erg mooi. Alleen de natuur zelf al was een plaatje opzich en gelukkig kwamen we ook nog dieren tegen zoals een alligator, kaaiman, aapjes, schildpadden, soort van een mix van bevers en cavias en allerlei vogels. Zo met de boot langs al die krokodillen was best een uitdaging, want het waren er behoorlijk veel! Maar van te voren hadden ze gezegd dat het niet gevaarlijk was, dus dat hopen we dan maar, want je zit toch maar in een laag houten bootje. de gids stopte steeds even als we een nieuw dier tegen kwamen en gaf er dan uitleg bij en natuurlijk zoals alle toeristen kunnen we daar dan mooie fotos van maken. En niet te vergeten de dolfijnen die we tegen kwamen! Ja ik heb voor het eerst in mijn leven wilde dolfijnen gezien, erg mooi! Je kon er ook nog mee zwemmen, maar op dat moment hadden we onze bikini niet aan, maar misschien op de terugweg. Alleen wist ik nog niet helemaal zeker of ik wel echt met dolfijnen wilde zwemmen, omdat om de hoek ook gewoon krokodillen waren En er zwommen ook piranha"s. Ja ze zeiden dan wel dat er daar geen krokodillen waren omdat in dat gebied het water te diep was voor de krokodillen en dat er ook geen piranha"s waren omdat die worden opgegeten door de dolfijnen, maarja het blijven toch dieren hè dus je weet het nooit zeker. Het weer was wel echt heerlijk, maar misschien haast iets te warm want wij hadden nog gewoon een lange broek en lange mouwen aan, dit ook in verband met de malaria, dus zweten was het wel. Maar dat zonnetje was toch wel even lekker. Daarna kwamen we bij de lodge aan, wauw wat zag dit er leuk uit. Alle huisjes op palen, dat gaf wel een knus gevoel. Wij hadden onze eigen kamer en gingen daar eerst maar even onze bedden opmaken, want nu konden we eindelijk ons muskietennet gebruiken. Ook bij deze tour hadden we onze eigen gids en kokkin. Dus bij aankomst stonden er lekkere koekjes, popcorn (!) En thee voor ons klaar. S avonds na het eten gingen we op kaaiman jacht in de boot. in het donker gingen we met onze zaklamp de krokodillen spotten.. Toch best spannend, want al die ogen kijken je dan zo in de nacht aan en juist s nachts zijn ze actief. Dus af en toe sprong er 1 in het water en schrok je weer even op. En natuurlijk al die geluiden in de jungle dat is ook wel even wat anders dan zo'n stad. Deze geluiden hoorden we ook s nachts, maar gelukkig hadden we onze oordoppen en slaapmuts, dus hebben we heerlijk geslapen. Alhoewel we s ochtends wel wakker werden van het gebrul van een aap, welkom In de jungle!Die ochtend hadden we een ontbijt met een soort oliebollen en pancakes, weer een keer wat anders dan een wit broodje met jam. Daarna gingen we laarzen uitzoeken en in de boot naar een plek waar we anacondors gingen zoeken, dit is een soort slang. Ja ik heb mijn grenzen wel verlegd tijdens deze reis. Dus wij in de felle zon opzoek naar een slang, het was niet zeker dat we er die dag 1 zouden vinden, dus wie weet zoek je voor niks. We moesten door het moeras lopen, want daar was de kans groter dat we er 1 zouden vinden. Was ik even blij dat ik in la paz nog zo'n mooie kleuren broek heb gekocht, want die kwam nu mooi van pas, want mijn hele broek zat onder de modder. Op een gegeven moment liepen we ong 2 uur te zoeken, maar nog geen spoor van een slang. Totdat we een oude huid van een slang tegen kwamen, deze bleek 1 dag oud, dus de slang moest in de buurt zijn. Dit gaf mij een beetje hoop dat we vandaag misschien toch nog een slang zouden vinden. Dus weer met volle moed verder zoeken, dan maar eens aan de rivier kant proberen. Op een gegeven moment hadden we eigenlijk met zn allen de hoop opgegeven en de gids zei dat wij hier maar even 10 min moesten wachten en dat hij samen met zijn collega even ging zoeken. en ja hoor na 5 min hoorde we onze gids roepen dat we moesten komen, dus wij met hoop die kant op. Ja ze hadden een slang gevonden! :) was al dat zoeken toch niet voor niks geweest. Ook wilden wij natuurlijk wel even de slang vasthouden, dit was ook weer een Hele uitdaging, want de slang krulde zijn staart en kroop soms met zijn kop omhoog. Nadat we de slang hadden vastgehouden stonken onze handen vreselijk, wat een lucht! Blijkt dat we de slang dichtbij zijn "poepuitgang" hadden vastgehouden... Mmh dat is dan weer wat minder ;)Daarna gingen we op de lodge lunchen. Daar ging ik ook even naar de wc en zelfs daar ben je niet veilig! Zat ik op de wc, kwam er opeens een kikker uit de wc pot omhoog kruipen, nouw toen schrok ik wel even.. Haha..Ook vloog er de hele dag al een grote vlinder of vleermuis in onze kamer.. We weten nog steeds niet precies wat het was, welkom in de natuur...Daarna gingen we piranha"s vissen. dit met een stuk touw, een haakje en wat rundvlees. Mmh helaas was ik niet een geboren visser, maar anderen uit onze groep hadden wel een piranha gevangen dus we hebben ze toch met eigen ogen gezien. 2 piranha"s en een andere vis namen we mee voor het avondeten. Ja je moet toch overleven hè, je eigen eten bij elkaar zien te krijgen ;) daarna gingen we aapjes voeren met bananen. Die beesten zijn trouwens best sterk, want ze trekken bijna die hele banaan uit je hand, dus die moet je stevig vasthouden. Ook hier ging de natuur zijn gang, want Esther kreeg nog apen poep op haar voet, gelukkig was het water dicht in de buurt, maarja wel even uitkijken voor piranha"s en krokodillen. Op de terugweg waren we allemaal heel geconcentreerd aan het kijken naar de krokodillen, want sommigen hebben de hele tijd hun bek open en zien Wel gevaarlijk uit. Ook hebben we nog een best gezien van krokodillen, wat een kleintjes, dan zijn ze nog best schattig ;) maar tijdens dat kijken sprong er opeens een vis bij ons in de boot. Heel even dachten wij dat het een krokodil was, maar gelukkig was het maar een vis ;) de mix van een cavia en bever (helaas ben ik de naam vergeten) vind ik ook erg mooie beesten. Het was lente dus allemaal hadden ze minstens 3 jongen, erg leuk om zo'n hele familie aan de waterkant te zien.Als afsluiting gingen we nog langs een soort "kroeg", nouwja ze verkopen er fris en bier. Dus hier hebben we geboren van een koud boliviaans biertje. Ook kon je hier nog voetballen. S avonds hebben we van onze piranha en andere vis genoten, alleen zat er niet zoveel vis aan voor 8 personen. Daarna nog even kaarten met een groep en toen richting bed, want de volgende dag moesten we weer vroeg op om de zonsopgang te bewonderen. Ook hier gingen we per boot heen.daar hebben we de zonsopgang gezien, maar daarna gingen we al vrij snel terug, want de gids had een wespen best gezien en daar stonden wij naast, dus niet zo prettig als de wespen actief worden, dus maar weer veilig naar de boot. met de boot deden we nog een rondje vogels spotten.vervolgens gingen we op de lodge lunchen, toen snel onze spullen pakken, wat toch best lang duurde, ja we hebben dan toch nog best veel spullen ;) dus onze gids werd al een beetje ongeduldig... Maar uiteindelijk zaten we in de boot en gingen we weer richting "huis". We stipten onderweg nog wel bij de dolfijnen plaats, maar toch hadden we niet meer zo'n behoefte om met ze te zwemmen, want het water was best vies en zoveel dolfijnen waren er nu ook niet. Toen we even stil jagen met de boot kwamen er wel wat meer dolfijnen, zelfs een moeder met een baby dolfijntje, heel lief! Toen maar weer snel verder en daarna weer 3u terug in de jeep. Deze terugweg verliep iets anders dan gepland, want halverwege kregen we een lekker band en niet 1 maar 2! En wat bleek nou, we hadden natuurlijk naar 1 reserve band bij ons. Dus moesten we wachten op een andere jeep om te vragen of we hen band mochten lenen. Gelukkig stopte er al vrij snel een jeep, maar om een of andere reden mochten we hun band niet lenen. En onze chauffeur hield vol dat er nog een jeep achter ons reed, maar ik wist zeker dat dit niet het geval was, want tijdens de tussenstop was de andere jeep eerder dan ons weggegaan, dus deze reed voor ons en niet achter ons. maar de chauffeur wilde hier niet naar luisteren en hield vol dat de jeep achter ons reed. Oké dan maar wachten.... Een kwartier ging voorbij, een half uur, een uur, 1.5uur en nog steeds geen jeep.... Mmh nu begon de chauffeur ook een beetje te twijfelen. ik had zoiets van je houd toch gewoon een andere auto tegen, want er kwamen wel gewone autos en vrachtautos voorbij en vraagt aan hen wat we nog kunnen doen, misschien kunnen zij helpen. Dus even een vrachtwagen aanhouden, gelukkig deed onze chauffeur met mij mee en stopte de Vrachtwagen. Dit was wel een handige man, want hij had een ding bij zich waarmee je de banden op kan pompen. Dus in de nog lekke band pompten we lucht en konden we net verder tijden tot aan het volgende stadje en daar konden ze de band misschien maken. Gelukkig we reden weer! Bij het volgende stadje pompten ze alleen big meer lucht erbij en dat was het, oké nu maar hopen dat de band het redt totaan rurrenabaque. Gelukkig kwamen we met vertraging uiteindelijk in het stadje aan, daar werden we verwelkomd met cola, dat is dan nog wel weer aardig. Ook kregen we een kortingsbon voor een restaurantje voor een gratis drankje. Hier gaan we vnv dus met zn allen eten, maar eerst nog even terug naar ons oude vertrouwde hostel. Het was hier nu wel wat drukker dan de 1e keer, maar de jongens gingen met zn allen op een kamer en wij gingen samen met een stelletje op de kamer en zo paste het precies. Daarna snel naar het restaurant, want we hadden toch wel zo'n in wat gekregen. Daar hebben we echt een heerlijke pizza gehad en een cocktail, als toetje hadden we een bananen split, dus we hadden onszelf even getrakteerd na die lange terugrit. Als afsluiter gingen we nog even naar ons favoriete restaurantje om die heerlijke bananen op te halen, deze keer hebben we hem er wel wat voor gegeven, want hij wilde ze ons weer gratis meegeven. De volgende dag vlogen we s middags terug, daarvoor hebben we lekker rustig aan gedaan en hebben we lang op een terrasje gezeten met uitzicht op het meer. Hier kregen we van het huis nog kokos, ook wel leuk om te proberen. Tijdens de vlucht had ik toch naar zo'n reis pilletje genomen, en dit hielp wel, maar toch was ik blij dat we weer geland waren. We waren weer terug in het koude la paz. Nu maar hopen dat de stakingen voorbij zijn en dat we de death road kunnen doen en daarna weer verder kunnen reizen met de bus. Als eerste gingen we naar onze tour operator om onze spullen op te halen en zij vertelden ons dat de stakingen waren opgelost dus dat alles weer gewoon doorging, oké dat was mooi om te horen. Helaas verliep die nacht wat anders voor mij en werd ik toen ziek net als Esther een week ervoor... Ook voedsel vergiftiging.. Ja dat eten in de jungle is ook niet altijd veilig, mij werd verteld dat het waarschijnlijk aan de papaya lag.. Voor mij dus vanaf nu ook alleen nog maar veilig eten. Het nadeel was dus dat ik de dag erna de death road niet kon doen, omdat ik te zwak was, want de dag ervoor had ik nauwelijks gegeten en ook was ik duizelig en misselijk. Wel was ik met goede moed naar het ontbijt voor de death road gegaan, want dat deden we bij een ander hostel met de groep waarmee we de death rood deden. Maar helaas ik voelde me toch niet goed genoeg en kon helaas niet mee, achteraf hoorde ik van Esther dat het maar goed was dat ik niet mee was, want het was wel echt eng geweest en je moest wel echt fit zijn. Het was niet alleen maar even mountainbiken op een enge weg. Nee je reed langs de afgrond en moest goed in het Spoor blijven van degene voor je en het tempo was erg hoog. Ook kwamen er nog autos tegemoed dus je moest erg goed opletten. Esther vond het wel een erg gave ervaring, maar zou het niet zo snel nog een keer doen, want het was toch best wel eng. Dus achteraf had ik niet zoveel spijt, omdat mijn conditie toch niks was op dat moment. de volgende dag gingen we dan toch richting copacabana, dit was 3 uurtjes met de bus dus ik hoopte dat dit goed ging, en gelukkig hield ik het vol. we keken allebei erg uit naar copacabana, want we hadden er goeie verhalen over gehoord. Het ligt aan het titicaca meer en geeft echt een vakantie gevoel, want het weer is er ook lekker met een zonnetje. Dus toen we aankwamen stopte de bus bij een hostel en we hadden gehoord dat dit goed was dus stapten we er daar maar uit. Nouw dit is 1 van de beste hostels of beter gezegd hotels, waar we tot nu toe zijn geweest. Een heerlijk groot bed met uitzicht op het meer. En de douche was heerlijk, ja je weet het maar nooit of je echt warm water hebt. De volgende dag gingen we het stadje bekijken en heel toevallig maakten we nog een feest mee bij de cathedraal, ze gingen san fransisco vereren. Alle vrouwen mooi kleurrijk verkleed met de wijde rokken en bolhoeden. De mannen speelden een muziek instrument en ook droegen zij het beeld van san fransisco en strooiden confetti er over heen. Daarna gingen we opzoek naar een overblijfsel van de inca"s, dit viel een beetje tegen, maar we kwamen wel langs straatjes hoe de Mensen daar echt nog leven, overal hebben ze wel een varken aan de kant of een koe. Ik vraag mij dan af wat die eigenlijk eten, want gras is er eigenlijk ook niet en ze staan tussen de vuilnis...Daarna waren we wel toe aan een terrasje, want deze zijn we tijdens onze reis nog niet zoveel tegen gekomen, ze hebben meestal alleen maar zitjes binnen. Dus we hebben ook uitgebreid genoten van het terras en het uitzicht op het meer. Wel viel het ons op dat er best veel hippies in deze stad zijn, dat hadden we van te voren ook wel gehoord. De volgende dag gingen we naar isla del sol, volgens de inca"s is de zon hier geboren. Met een boottocht van 2 uur arriveerden we aan de noord kant van het eiland. Het begin was al mooi, allemaal nog zo authentiek en het uitzicht op het meer en de andere eilanden was schitterend. Vanaf het noorden gingen we een wandeltocht maken naar het zuiden, in totaal was dit ongeveer 3 uur en in het zuiden zouden we dan slapen. Tijdens de wandeltocht ontmoeten we nog een ander nl stel, dus met hen trokken we het laatste deel van de wandeling op. Een erg mooie wandeling was dit, want de omgeving was adembenemend! Wel vond ik het af en toe nog een beetje afzien, want mijn conditie is nog niet zoals die was en op die hoogte gaat het toch allemaal wat zwaarder, maar uiteindelijk kwamen we in het zuiden aan. Daar stond al een jongen op ons te "wachten", want hij bood 2 kamers aan. Dat is wel grappig want veel mensen staan langs de kant en vragen of je een kamer Nodig hebt. Daarna gingen we onszelf belonen met een lekker koud drankje en met een mooi uitzicht,.dit was echt genieten. Ook hebben we de zonsondergang vanaf daar meegemaakt. De nl jongen had op internet nog over een restaurant gelezen wat wel leuk en lekker zou zijn, dus daar zijn we s avonds gaan eten. Het grappige was dat de eigenaar niet echt een kaart had, maar maar 5 gerechten ofzo waar je uit kon kiezen. Op de kaart stond al dat je geduld moest hebben totdat je je eten kreeg, nou dit moest je zeker want het duurde meer dan een uur voordat we ons eten kregen, maar het was het waard, want het was heerlijk. ook was de sfeer erg gezellig, want de eigenaar was geen fan van elektriciteit, dus hij had dan ook alleen kaarsen, dit was met alsof je weer terug in de middeleeuwen was ;) ook was het inmiddels donker geworden en het restaurant lag in het bos en we hadden onze zaklamp natuurlijk niet bij ons, maar gelukkig was de eigenaar zo vriendelijk om met zijn zaklamp mee te lopen en ons naar se hoofdweg te brengen. Ook was de lucht erg helder en waren er super veel sterren, ik heb denk ik nog nooit zoveel sterren gezien, heel mooi! :) ze hebben hier ook een ander sterrenstelsel dan in nl, dat is ook wel grappig om te zien. Daardoor heb je wel echt het gevoel dat je super ver weg bent.
Op dit eiland is het water erg schaars, dus er wordt je aangeraden geen douche te nemen en zuinig met water om te gaan. Want er is wel water, maar dat voeren ze aan met ezels. Je ziet op dit eiland dus ook veel ezels, elke bewoner heeft er bijna wel 1. ´s Ochtends werden we dus ook wakker van het geluid van de ezels: iaiaiaia....
De volgende morgen namen we weer de boot terug naar copacabana. Gelukkig waren we op tijd weggaan vanuit ons hostel, want het was nog een hele klim naar de haven. Hele smalle kleine wegen, met Omhoog en omlaag klimmen. Gelukkig hebben we dit gisteren niet meer hoeven doen, want dat werd iets te veel van het goede. Daar bij het meer hebben we lekker ontbeten, kan niet beter wakker worden dan met zo'n mooi uitzicht. En het weer is daar ook altijd goed, omdat het zo hoog ligt en de wolken er nauwelijks over kunnen. Toen we weer terug waren in copacabana hebben we daar lekker gerelaxt, we sliepen weer in hetzelfde hostel. S avonds hadden we op aanraden van het nl stel ergens gegeten. Ook hier was het uitzicht mooi en kon je over de hele stad en het meer kijken. Helaas is mijn maag nog steeds niet top, dus heb ik echt de meest saaie maaltijd ooit gehad: droge witte rijst met wat brood... Maarja ik moet voor de inca trail natuurlijk wel helemaal weer top fit zijn dus het is voor een goed doel. Maar wat Esther had zag er beter uit, een heerlijke pannenkoek met appel, nootjes en chocolade... Mmh...De volgende dag gaan we de grens naar peru over.. Nog een week tot aan de machu pichu, ben heel benieuwd hoe die klim wordt. Het is 4 dagen en 3 nachten, vind het toch wel een beetje spannend. Maar eerst maar genieten van het stadje cusco, dit is volgens iedereen ook een erg mooie stad, dus we zijn benieuwd.. Komen vast weer een paar mooie avonturen aan! Nog wel een mooie domme actie van mij, had ik kaartjes gekocht en ook al postzegels, ben ik ze vergeten te posten in bolivia en in peru heb ik natuurlijk weer andere postzegels nodig, haha heel handig ;)
Heel veel liefs vanuit bolivia voor de laatste keer,
Esther en Jorianne
(Mama gefeliciteerd!!! Nog een fijne verjaardag!! :)