Tours in Salta

Na de lange busreis vanuit Iguazu falls kwamen we erg vroeg in Salta aan. Rond 8uur waren we al bij ons hostel. We hoopten dat we er meteen al in konden zodat we nog even wat konden slapen. Gelukkig zitten we niet in het hoog seizoen en is het niet druk in de hostels, dus onze kamer was vrij en we konden er meteen in. Heerlijk konden we nog even slapen, want door de snurkende man en spugende vrouw hadden we niet echt in de bus kunnen slapen.
Helaas kon ik toch niet zolang slapen als ik wilde, dus uiteindelijk ging ik er maar uit en heb ik de Lonely Planet (dit is echt onze reisbijbel, zo handig!) een beetje doorgelezen wat er allemaal in Salta te doen was en aan de eigenaar van het hostel gevraagd welke tours ze hadden. Dit waren er nog al wat, dus nu maar een keuze maken. We kozen om naar Cashi en Humahuaca te gaan.
De rest van de dag hebben we een beetje gerelaxt, wat ook wel eens lekker is, we zijn toch 3 maanden weg en hebben dus wel wat tijd :)
De volgende dag hebben we Salta zelf bekeken, ook echt een mooie stad! Heel rustgevend en een leuke sfeer. Leuke pleinen en aardige mensen. Ze hadden ons al eerder verteld dat hoe hoger je naar het noorden gaat in Argentinie dat de mensen dan steeds aardiger worden, en dit klopt ook wel vind ik :)
Deze dag hebben we alvast even onze skills geoefend voor de inca trail, we gingen namelijk naar de top van een berg (of nouwja bergje) in totaal waren het 1070 treden. Helaas hadden we geen water bij ons, maar we moesten maar in gedachten houden dat als we de top bereikt hadden dat we dan een hele fles water of cola gingen kopen. Dit hield ons op de been en we bereikten na een half uur de top. Wat een mooi uitzicht! Je kon heel Salta zien en een deel van de omgeving. Ook bovenop was het leuk, ze hadden daar weer van die stalletjes waar ze allemaal souverniertjes verkopen. En wat ik wel heel opvallend vond was dat je daar bovenop buiten een sportcentrum had. Nouw daar moest ik toen echt totaal niet aan denken, dat je dus eerst al die trappen op moet, dan nog eens fanatiek gaat sporten en daarna weer al die trappen af, en dat dan met ongeveer 32 graden! Oke nu moet ik wel bekennen dat er ook een kabelbaan naar toe ging ;) Maarja wij gingen voor sportief want we moeten onze kuiten toch een beetje trainen voordat we aan de echte zware tocht "de inca trail" beginnen.
We koken steeds in het hostel want dat is toch wel iets goedkoper ;)

De volgende dag werden we al om kwart over 7 opgehaald, de tour van vandaag ging naar Cashi. We werden met een minibusje opgehaald, daar zaten ongeveer 10 mensen in en een gids. Het viel me op dat bijna alle touristen Argentijnen zelf zijn, dus de gids vertelde eerst alles ook in het spaans en daarna vertaalde hij het voor ons in het engels.
De weg naar Cashi was al erg mooi, heel bochtig en we gingen steeds verder de bergen in. Onderweg stopten we bij verschiillende punten: de meesten waren bedoeld om van het uitzicht te genieten en mooie fotos te maken. En mooie uitzichten hadden we zeker, je kon de diepte in kijken en je was omringt door bergen. Onderweg kwamen we ook door een nationaal park met cactussen. Deze natuur was weer totaal verschillend van wat we tot nu toe hadden gezien. Heel droog en dor en overal cactussen, deze waren ook veel groter dan wij waren, dus we voelden ons even heel klein (een keer weer wat anders dan de kleine Argentijnen).
Onderweg stopten we ook weer bij stalletjes waar de mensen dan met paard en ezel naar toe waren gekomen om spullen aan de toeristen te verkopen. Allemaal kruiden uit de streek, beeldjes en sierraden verkochten ze. Ik wilde wel wat kopen, maar ik wacht nog even, want dit heb je waarschijnlijk ook wel in Bolivia en dat is een stuk goedkoper en het scheelt weer een paar dagen wat minder bagage anders moet je het steeds meenemen ;)
Uiteindelijk bereikten we Cashi, dit was op 4000m hoogte. Om geen last van hoogteziekte te krijgen, hebben ze hier wat bedacht: Cocabladeren. Dit is een zakje met bladeren (zie foto) en je moet dan ongeveer 10 bladeren in je mond doen en eigenlijk gewoon in je wang houden als een soort hamster en er niet op kauwen. Toen viel bij mij het kwartje, want ik had op straat al mensen met een dikke wang gezien en ja als aanstaande dokter denk je dan misschien toch aan een of andere tumor, maar nee dit was dus niet het geval. Ze bewaren gewoon een hele voorraad aan cocabladeren in hun wang. Mmhh ook wel weer apart, want dit verwisselen ze soms maar 2x op een dag. Wij wilden dit natuurlijk ook wel proberen, want als iedereen het hier doet dan werkt het waarschijnlijk wel. Dus wij begonnen met ongeveer 5 bladeren in onze mond. Het smaakte ongeveer naar groene thee, maar de smaak gaat na een tijdje weg. Na ongeveer 30 minuten was ik er ook wel weer klaar mee, want ik had de hele tijd het gevoel dat als ik praatte of lachte dat mensen dan zagen dat ik die cocabladeren had, niet heel charmant dus ;) Maar in werkelijkheid zie je niks als iemand praat, alleen de dikke wang.
Cashi zelf is een heel leuk klein stadje, allemaal witte gebouwen en alle huizen hebben alleen maar een begane grond en geen 1e of 2e verdieping. In alle stadjes heb je een groot plein met een kerk en een standbeeld, ook hier was dat weer het geval. Gelukkig was het lekker weer en hebben we lekker op een bankje kunnen zonnen :) Want we hadden 2uur vrije tijd gekregen. Hiervoor hadden we met de groep gegeten. Dit was ook weer een hele ervaring opzich, want er hing een geit aan het spit en 3 andere gerechten hielden ze warm in pannen: locro (vlees met bot en vet en rijst), gevulde paprika en rijst met tomaten saus. Wij kozen voor de gevulde paprika en locro. Helaas was de locro minder lekker dat we hadden verwacht, want wat zij hier vlees noemen is eigenlijk alleen maar bot en vet, dus dat was wat minder, maar de paprika was erg lekker. Dus dat gerecht moeten we even onthouden voor de volgende keer!
Rond 7 uur waren we weer thuis, die avond hebben we niet veel meer gedaan, want van zo"n hele dag weg wordt je best wel moe en de volgende dag stond de tour naar Humahuaca gepland.

Dus de volgende ochtend werden we weer rond kwart over 7 opgehaald. Deze keer gingen we dus naar Humahuaca. Dit staat bekend om de berg met 7 kleuren en de kleuren veranderen steeds door het weer. Van te voren had ik wel plaatjes gezien, maar ik was heel benieuwd hoe het er nu in het echt uit zag.
De weg er naar toe was minder bochtig dan de dag ervoor. De berg kwam al snel in zicht en inderdaad had het 7 kleuren. Het varieerde van rood tot groen/blauw. De rest van de weg was weer een andere natuur dan de dag ervoor, minder groen. We kwamen een soort van zand rotsen tegen.
Onderweg stopten we nog bij 2 stadjes voordat we naar Humahuaca gingen: Purmamarca en Tilcara. Tilcara stond bekend om zijn ruines. Ook hebben we hier nog even wat souvenirs gekocht, het shoppen zijn we nog niet helemaal verleerd ;)
Daarna wilden we door naar Humahuaca, maar dit was misschien niet mogelijk, want er was een opstand in de stad. De gids vertelde ons dat dit kwam doordat er al een tijdje een soort van staking aan de gang was in de stad, 2 groepen mensen die het niet met elkaar eens zijn en vinden dat de stad van hen is, de boeren tegen de mensen die al langer in de stad wonen. Die ochtend was de politie te hulp geroepen en moest de mensen uit elkaar drijven, maar dit was een beetje anders gelopen dan ze wilden want de politie had een schot gelost in de lucht om angst te wekken bij de mensen, maar de kogel was op iemand terecht gekomen en die was daaraan overleden, hierdoor waren de mensen nog bozer geworden en was het eigenlijk alleen maar erger geworden. Dus het was misschien niet mogelijk dat wij die middag de stad konden bezoeken, want ze wisten niet of het veilig was. Gelukkig had de gids met verschillende mensen contact en uiteindelijk was het rustig geworden in de stad en konden we er toch even heen. We bleven er niet heel lang, maar de gids wilde ons toch even het grote standbeeld laten zien.

Ook deze stad lag op een grote hoogte en ook de cocabladeren gebruikten ze hier weer, maar wij hebben het deze keer zonder gedaan en nergens last van gehad, dus of ze echt werken weet ik niet ;) De mensen gebruiken het ook om wakker te blijven, want sommigen hebben hier meerdere banen en moeten dus lange tijd wakker blijven en dan gebruiken ze dus ook die cocabladeren.

Op de terugweg zouden we eerst nog langs de hoofdstad van de provincie gaan: Jujuy, maar vanwege de opstand gingen we hier niet heen. Alleen weten wij nu nog steeds niet wat we precies moeten geloven van de hele opstand, want de man van de estancia vertelde ons dat hier niks van waar was en dat de gids alleen een mooi verhaal wil vertellen, dus ja wie moeten we nu geloven???

De 2e gids had aan het eind van de rit ook nog een mooi verhaal, hier moesten we van de 1e gids naar vragen dus dat deden wij dan ook braaf. We waren nu natuurlijk ook wel erg nieuwsgierig naar het verhaal. Het had te maken met Cashi en aliens. Het kwam er op neer dat de gids s nachts terug had gereden van Cashi naar de bewoonde wereld en dat hij bij het nationaal park lichten en geluid had gehoord en zag, dit maakte hem bang, want het licht verdween ook weer en het was geen auto, want hij was naar het licht toe gereden en had niemand gezien. Door deze beleving had hij nachtmerries gekregen. Een jaar later had hij in Cashi nog iemand ontmoet die dezelfde ervaring had meegemaakt. Samen zijn ze in de nacht weer terug gekeerd naar dezelfde plek en ook toen zagen ze weer licht en het piepende geluid. De gids was er van overtuigd dat het aliens waren geweest en dat we dus niet alleen op deze aarde waren. Wij hebben ons de terugweg wel vermaakt met dit spookverhaal ;)

De volgende ochtend werden we opgehaald door de eigenaar van de estancia.... Heel veel zin hadden we hierin! 2 nachten en 3 dagen zouden we door gaan brengen op de boerderij. Veel paardrijden staat ons te wachten en we gaan het leven van de echte gachos (zo noem je de mensen die op de boerderij wonen en de paarden trainen en berijden) meemaken!

Zie de foto"s voor een beeld bij de omgeving die we zagen bij de tours.

Veel liefs vanuit Salta!!!